Meisje 30 jaar, woont in een appartement midden in het centrum van Almere.
Drankje doen, geen probleem, 1 stap lopen en ik ben er en 3x vallen en ik ben weer thuis.
Volop single, veel lol en geen ‘rekening’ houden met. Ik heb er van genoten. (Oke oke All you need is love kijken met de kerst was geen plus punt) Laat staan de aankomende dagen wie heeft dat meisje uitgenodigd om te komen eten.. anders is ze alleen ;-)
En toen was daar Gert (@gertbakhuizen)… leuk.. gezellig.. en verder niets. Daar waren we het alle 2 mee eens.
We spraken vaker af, werd steeds leuker. Niet handig had ik zelf besloten , ik zei tegen mijn vriendin ‘ik ga afstand nemen van Gert want ik ben teveel met hem bezig en dat wil ik niet’ waarop mijn vriendin met haar hoofd vanuit keuken kwam en doodleuk zei ‘bindings-angstje’
Boos dat ik was… pff die durft. Wat weet zij er nou van.. en toch ging ik erover nadenken. En gelukkig maar. Gert worstelde met hetzelfde ‘probleem’ en heeft uiteindelijk mij een alles zegende sms gestuurd..inhoud zal ik achterwegen laten, maar las dit op de fiets, en ben dus letterlijk van mijn fiets afgevallen… ha ha.
Wat ik natuurlijk al wist is dat Gert 2 kleine mannetjes heeft en een dochter.
De mannen wonen bij Gert thuis. Na een rustige opbouw werden we een geheel.
De mannen zijn schatjes, lief, makkelijke praters en erg sociaal. En dat voor de leeftijd van 7 en 9 is dat heel wat.
Na veel heen en weer gelogeerd te hebben, zijn we gaan samenwonen , dit onder gejuich van de jongens (hoe welkom ben je dan!)
De mannetjes gaan in het weekend naar hun moeder. Anders dan de meeste gescheiden stellen het geval is.
Maar het gaat prima zoals het gaat. Op een dag kwam de oudste bij me zitten , totaal onverwachts met de vraag ‘ben jij nou een stiefmoeder’ eeeuuuhhh totaal onvoorbereid op deze vraag moest ik wel lachen.. Maar aan de andere kant vond ik stiefmoeder meteen zo ‘eng’ klinken en onaardig vooral. Ik zei ook meteen nee…ik ben gewoon Yvet.
Hij nam daar genoegen mee.. Het heeft me wel aan het denken gezet. Wanneer ben je een moeder en wanneer niet. Ik ben hun moeder niet dat weet ik. Maar ik zal ze mijn leven beschermen alsof het mijn eigen kroost was. Ik kook het eten wat ze savonds eten , ik boen de groene grasvlekken uit hun kleren en oefen huiswerk als ze een toets hebben.
Ik verzorg wondjes en was de shampoo uit hun haren. Maar ik blijf gewoon Yvet.
Soms is dat best confronterend. Met Moederdag.. wordt er een cadeautje voor mama gemaakt. Op school maken ze 2 cadeautjes voor verjaardagen , voor papa en voor mama..
Ze betekenen heel veel voor me .. maar eigenlijk officieel ben ik niets van ze.
Ik typ de laatste zin maar wil het niet eens lezen.
Soms moet ik er wel om lachen, als er vriendjes voor de deur zeggen , ‘kijk dat is de moeder van ..’ en dat een ander zegt , ‘nee dat is de moeder niet’.. ‘wie is zij dan?’.. ‘tja dat weet ik eigenlijk niet’ Ook de mannen gaan er op hun eigen manier mee om..zonder problemen.
Als de mw in de winkel zegt, ‘oh ben je mama aan het helpen met de boodschappen’. En de jongste doodleuk zegt ‘ja!’ En ik later zei ‘hoorde je wat die mw zei??’ En hij heel droog reageert met ‘Ja ze bedoelde jou grappig he?!’
Een tijd geleden zag ik een boek in de winkel liggen dat ging over samen gestelde gezinnen. En had als titel ‘Bonus- moeder’ ..Ja dat was een mooie benaming!
Over een week ben ik jarig. De mannen kwamen bij mij informeren wat ik voor mijn verjaardag wil…. Daar hoefde ik niet heel lang over na te denken.
Ze zijn er al druk mee… ik mocht bij de BSO al een bepaalde ruimte niet in want daar stond namelijk mijn ‘verrassing’.. geen idee wat het is.. maar ben er nu al blij mee!
